Aanvankelijk hielden de rijke plantage-eigenaars, handelaars en zakenlieden van het Caribisch gebied, gekostumeerde bals naar het voorbeeld van de hogere kringen in hun moederland. Zij kleedden zich statig, droegen pruiken en zetten maskers op.
De slaven en hun afstammelingen hielden hun eigen kleine carnavals in hun achtertuin, met hun eigen rituelen, kostuums en folklore. Naarmate zij meer vrijheid kreeg om zichzelf te uiten, trok de werkende klasse met de carnavalsviering de straat op.
In de loop der jaren werd hun vorm van de carnavalsviering uitgebreider en al snel populairder dan de bals die in kleine kring werden gehouden.
Op Curaçao, maakte het carnaval een zeer unieke ontwikkeling door. De Nederlandse kolonisten hadden hun karakteristieke carnavalsviering, de immigranten uit Aziatische landen hadden hun eigen carnaval, de Creoolse middenklasse in de stad hield privé-bals in hun sociale kringen en de mensen van de Oost-Caribische eilanden, die naar het eiland immigreerden om in de olieraffinaderij te werken, brachten ook een eigen vorm van carnavalsfeesten en straatparades met zich mee naar Oost-Caribisch model.
Halverwege de 20e eeuw begonnen al deze invloeden met elkaar te versmelten tot één enorme nationale, culturele manifestatie op het eiland, waaraan mensen van bijna vijftig verschillende nationaliteiten meedoen.
Met het inzetten van Tumba (de kenmerkende muziekvorm van het eiland) als de officiële muziekvorm die wordt gepromoot en gespeeld, werd het carnaval zonder twijfel de grootste en belangrijkste culturele manifestatie van Curaçao.
Het Curaçao Carnaval is een weergaloze manifestatie. Het neemt bijna de hele bevolking in beslag door middel van wedstrijden (Tumba muziek en Calypso festivals), schoonheidsverkiezingen, privé- en openbare feesten en straatparades tijdens de eerste weken van het jaar. Het hoogtepunt van carnaval is de Gran Marcha, op de laatste zondag voor aswoensdag. De afscheidsoptocht is de dinsdag erna, waar een ander figuur dat deel uitmaakt van de tradities van ons moderne carnaval, ‘Rei Momo’ (Koning Momo). Momo staat voor alle elementen die moeten verdwijnen voordat de vastenperiode begint. Dit figuur was ook een symbool van onvruchtbaarheid. Het verklaart waarom Rei Momo wordt verbrand.
Op Curaçao gaat het verbranden van Rei Momo na de ‘Marcha di Despedida’ (Afscheid Parade) gepaard met vuurwerk, waar een grote menigte op afkomt.
Prins en Pancho, de dragers van de sleutel van de stad tijdens de carnavalsperiode, stammen van gebruiken uit de late Middeleeuwen in Europa, met zijn belangrijke en autonome steden, waar feestvreugde en zotheid moesten heersen tijdens deze festiviteiten.
Reacties